Vergunning motorcross Horensbergdam laten we niet zomaar passeren

Limburgse Milieukoepel niet van plan vergunning motorcross Horensbergdam zomaar te laten passeren

Gisteren (07/10/25) ontvingen we bericht dat de provincie Limburg de uitbating van de motorcross-site te Horensbergdam (Auto Motoclub Genk) hervergund heeft. Op zich viel dit ergens te verwachten aangezien tot op heden nog niet echt gebleken is dat politici de moed hebben om paal en perk te stellen aan de overlast gecreëerd door deze lawaaisport.

Het valt op dat de deputatie eigenlijk zelfs een carte blanche afgeleverd heeft. Zo mag men 6 dagen per week (11 uur per dag) openen, inclusief de weekends, en 15 wedstrijden per jaar organiseren. Men houdt bovendien totaal geen rekening met het gegeven dat het aandeel 4-takt-motoren, die omwille van lagere frequenties een veel zwaardere geluidsbelasting creëren voor de omgeving dan de oude 2-takt-motoren, de afgelopen jaren toegenomen is van 30% naar 70%. En over een transitie naar elektrisch aangedreven motoren wordt al helemaal met geen woord gerept.

Het wordt pas echt hallucinant wanneer men een oog werpt op de geluidsmetingen die de vergunning oplegt voor crossmotoren. Terwijl de officiële FIM-richtlijn spreekt over een maximum toelaatbare limiet (statisch gemeten) van 112 dB(A), laat de provincie een maximale geluidsproductie toe van 101 dB(A) (dynamisch gemeten). Dat lijkt misschien een vermindering van het lawaai, maar niets is minder waar, want 112 dB(A) statisch gemeten komt in feite overeen met slechts 96 dB(A) dynamisch gemeten. Met andere woorden, de provincie laat hier nu nog lawaaierige motoren toe terwijl het geluidsbad op deze locatie intussen echt wel overloopt. Gecombineerd met de karting is het eenvoudigweg te veel. De bewoners van de nabijgelegen woonwijk in As – de gemeente As had zelf weliswaar negatief advies afgeleverd voor deze vergunning – blijven zo ongehoord zitten met hun bekommernissen. De Stad Genk daarentegen, die een positief advies verleende, besprak in haar gemotiveerd advies zelfs niet de geluidsbezwaren. Vrijwel al onze suggesties om maatregelen te nemen om de leefbaarheid van de omgeving duurzaam te beschermen werden in de toegekende vergunning als “ongegrond” afgewimpeld en zo voor onbepaalde duur naar de prullenmand verwezen.

Aangezien de vergunning die door de provincie Limburg uitgereikt werd er één is voor onbepaalde duur, zijn we nu genoodzaakt om via een beroepsprocedure het dossier op tafel te brengen bij minister Jo Brouns. Hopelijk durft hij daadkrachtig op te treden.
Zoals minister Jo Brouns op 30 september jl. in de Commissie voor Leefmilieu, Natuur en Ruimtelijke Ordening van het Vlaams Parlement nog stelde “het hervergunnen van de bestaande locaties is vandaag ook al een huzarenstukje”. Voor de provincie is het blijkbaar een koud kunstje om vergunningen zonder enige noemenswaardige inspanning voor overlastbeperking toe te kennen. Daarom blijft inspraak van verenigingen zoals de Limburgse Milieukoepel, die opkomen voor een kwalitatieve leefbare omgeving, spijtig genoeg noodzakelijk.

Beeld: Rihaji via Pixabay

#ruimtelijkeordening